martes, 29 de marzo de 2011

A los protagonistas del Conservas Boya



Hoypensando en el partido del sábado,  recuerdo el primer día que ví a misjugadores, sus caras de atención y de recelo a la vez, después de mis primeraspalabras advertí que lo que más necesitaban no eran palabras precisamente, sino que lo que realmente necesitaban era descubrir que podían hacer grandescosas, que necesitaban una chispita que los despertara y que algo cambiara, yque necesitaban que me ganara su respeto, algo que me propuse intentar contodas mis fuerzas y dedicación, la directiva fue protagonista al dar tambiénnuevos alicientes a un equipo que se había salvado por los pelos de descenderpese a la gran calidad que atesoran sus jugadores.
Entoncesempezaron los entrenamientos y poco a poco mientras superábamos etapas, ibanotando que el grupo se iba ilusionando, y poco a poco me fui adaptando a ellosy ellos pusieron mucho de su parte para adaptarse a mi. Se empezó a entrenarmuy pronto, el primer día de Agosto, algo inusual las últimas temporadas, peroellos respondieron como si fuesen profesionales sin serlo, todos los días vivíacon ellos su esfuerzo, veía como sudaban y daban cada día un poco más,empezamos a disputar amistosos, las cosas iban saliendo pero no ganábamos, aúnasí ellos siguieron confiando y trabajando…
Condificultades conseguimos el principal objetivo que era clasificarnos entre losocho primeros, quizás ahí quizá nos faltó ambición o un poquito de suerte yentramos en una dinámica negativa que nos costó bastante superar, aún asíconseguimos ganar algún partido y competir de tu a tú en muchos.
Peroel mayor cambio de todos fue que pusimos los cimientos para convertirnos en unequipo a respetar y con un comportamiento digno de elogio,  ya no íbamoslos justos a jugar, no se tiraban partidos por protestar y siempre estábamossuficientes para entrenar adecuadamente. Existía un sacrificio visible en eldía a día, muchas veces no apetecía hacer pesas, pero se hacían, otras vecesapetecía más quedarse en casa y ver algún partido por la tele, pero serenunciaba y se entrenaba, otras veces apetecía más estar con los colegas o conla pareja, pero se hacía el esfuerzo y se entrenaba y/o jugaba.
Estatemporada consistía en asentar todos estos cambios y mantener la dinámica detrabajo conseguida la anterior, alguna baja, alguna incorporación pero los desiempre ahí seguían dando ejemplo desde el principio, los que empezaron latemporada anterior, ya con un año de experiencia, se convirtieron en jugadorescon la misma importancia que los demás y se le sumó alguno más…
Yvuelta a entrenar en Agosto, muy temprano, con mucha ilusión y con ganas demejorar lo del año anterior, y aquí estamos, a menos de un mes para terminar ycon todas esas cosas conseguidas, en una situación soñada por todos antes deempezar. Y quizás fue más difícil, estuvimos en la cuerda floja, las lesionessobre todo nos han lastrado durante toda la temporada, pero supimos reponernosy jugar una segunda vuelta impecable, donde después de demostrar de nuevo queconfiabais en mi aceptando el planteamiento defensivo ante  Xabañús yluego jugando dos finales ante Tirso y Poio que nunca se borrarán de mi cabeza(que forma de defender! Que intensidad! Que todo!).
Llególa segunda fase, los dos primeros partidos eran fundamentales, uno loempatasteis pese a mi y otro lo ganasteis vosotros solitos dando la sorpresadel año, luego llegaron mas rivales y más victorias, Novás, Guardés, Carballal (recordarque partidazo hicimos y lo superiores que fuimos), Seis do Nadal… en fin quefuimos líderes varias jornadas, llegó el Bueu y quizás el miedo y laresponsabilidad nos pudo (además que los rivales no son mancos…) nuevaslesiones y nuestra confianza decayó un poco, empatamos de nuevo en una pistamuy complicada y volvimos a caer en casa, pero seguimos, y recuperamos elliderato con dos nuevas victorias, y como en las derrotas, demostrasteis quepor entrega no se os puede reprochar nada, que sois grandes en los momentosbuenos y en los malos y que merecéis el respeto de todos y por supuesto el mío.
Ahorallega un nuevo partido, donde la verdad,  ni a mi ni a nadie  tenéisque demostrarnos nada, porque ya lo habéis hecho durante casi dos años y estoymás que contento y satisfecho por todo y orgulloso de participar con vosotros.Los protagonistas, que sois vosotros tampococreo que necesitéis demostraros nada, bueno quizás sí, quizás necesitéisdemostraros que sois capaces de disfrutar de lo que habéis hecho y de lo queestáis viviendo. A veces os he dicho que esta oportunidad puede que no serepita, pero lo digo con la boca “pequeña”, estoy seguro que estas experienciasse repetirán con asiduidad porque realmente sois muy grandes. Puede que algunose vaya y que otro llegue, pero el espíritu seguirá ahí, seguro que sigáis ono, estaréis orgullosos de haber convertido a este grupo de compañeros y amigosen un equipo.

Quedapoquito para terminar y en mi caso cerrar una etapa que ha sido muy positivagracias a vosotros sobre todo, porque al fin y al cabo es con vosotros con losque mas horas he compartido, mas viajes, mas charlas etc., y desde muy lejos recordaré lascharlas y los espectaculares lanzamientos de la muñeca mágica de Quin, la dirección del maestro Moncho tanto dentro como fuera de lapista y su ejemplo, la potencia, velocidad y ganas de Felipe, la entrega, la simpatía y el 1x1 de Alan, los caderazos y compromiso de Cata, la explosividad de Lalá,la constancia de Xabi, La valentíade Perón, la alegría de recursos de Fari y Diego, recordaré también al“zumbador” Caamaño, al volador Martín, los pasos de 7 leguas de Cristian, la tranquilidad de nuestrogigante Felisuco, la técnica yelegancia de Pombo y Xosé, laveteranía y buen hacer de Victor, lafuerza y mala “pata” de Churo, lafinta y “regalitos” de Jose Ramón,el poderío e implicación de Salva,la ayuda de Felipe, Eloy y Lorenzo, hastarecordaré las movidas del “hijo rebelde” Nacho (que no se adaptó a laensaladilla local), de lo buena persona que es Dozo (tampoco se adaptó al atún),del sorprendente Leisán, de Pincho y del mejor pivote de la categoría juvenil (tachidixit) Barcia, y junto a todos estoslos incodicionales que siempre acompañan al equipo, el mejor de todos losdelegados Perón, junto a él Fran, Oscar, Campaña, Perfecto, Andrés, Miguel, Oanes,Manolo (todos estos que consiguen sacar el barco adelante y que nos permitenlos medios para poder trabajar y competir), y para terminar esos aficionadosque siempre están ahí los sábados por la tarde cuando jugamos en casa, inclusoalguna vez se tienen “papado” viajes largos por acompañarnos y a veces haciéndonossentir que jugábamos en casa a mas de 150 Km.

Enfin que el que llegue se va a encontrar con un grupo que merece mucho la pena,y que si alargáis esto hasta Mayo tampoco le haré ascos a currármelo un poquitomás, gracias chavales y a disfrutar que lo que importa es el camino.
¡¡VAMOSSSSS!!

A los protagonistas del Conservas Boya



Hoypensando en el partido del sábado,  recuerdo el primer día que ví a misjugadores, sus caras de atención y de recelo a la vez, después de mis primeraspalabras advertí que lo que más necesitaban no eran palabras precisamente, sino que lo que realmente necesitaban era descubrir que podían hacer grandescosas, que necesitaban una chispita que los despertara y que algo cambiara, yque necesitaban que me ganara su respeto, algo que me propuse intentar contodas mis fuerzas y dedicación, la directiva fue protagonista al dar tambiénnuevos alicientes a un equipo que se había salvado por los pelos de descenderpese a la gran calidad que atesoran sus jugadores.
Entoncesempezaron los entrenamientos y poco a poco mientras superábamos etapas, ibanotando que el grupo se iba ilusionando, y poco a poco me fui adaptando a ellosy ellos pusieron mucho de su parte para adaptarse a mi. Se empezó a entrenarmuy pronto, el primer día de Agosto, algo inusual las últimas temporadas, peroellos respondieron como si fuesen profesionales sin serlo, todos los días vivíacon ellos su esfuerzo, veía como sudaban y daban cada día un poco más,empezamos a disputar amistosos, las cosas iban saliendo pero no ganábamos, aúnasí ellos siguieron confiando y trabajando…
Condificultades conseguimos el principal objetivo que era clasificarnos entre losocho primeros, quizás ahí quizá nos faltó ambición o un poquito de suerte yentramos en una dinámica negativa que nos costó bastante superar, aún asíconseguimos ganar algún partido y competir de tu a tú en muchos.
Peroel mayor cambio de todos fue que pusimos los cimientos para convertirnos en unequipo a respetar y con un comportamiento digno de elogio,  ya no íbamoslos justos a jugar, no se tiraban partidos por protestar y siempre estábamossuficientes para entrenar adecuadamente. Existía un sacrificio visible en eldía a día, muchas veces no apetecía hacer pesas, pero se hacían, otras vecesapetecía más quedarse en casa y ver algún partido por la tele, pero serenunciaba y se entrenaba, otras veces apetecía más estar con los colegas o conla pareja, pero se hacía el esfuerzo y se entrenaba y/o jugaba.
Estatemporada consistía en asentar todos estos cambios y mantener la dinámica detrabajo conseguida la anterior, alguna baja, alguna incorporación pero los desiempre ahí seguían dando ejemplo desde el principio, los que empezaron latemporada anterior, ya con un año de experiencia, se convirtieron en jugadorescon la misma importancia que los demás y se le sumó alguno más…
Yvuelta a entrenar en Agosto, muy temprano, con mucha ilusión y con ganas demejorar lo del año anterior, y aquí estamos, a menos de un mes para terminar ycon todas esas cosas conseguidas, en una situación soñada por todos antes deempezar. Y quizás fue más difícil, estuvimos en la cuerda floja, las lesionessobre todo nos han lastrado durante toda la temporada, pero supimos reponernosy jugar una segunda vuelta impecable, donde después de demostrar de nuevo queconfiabais en mi aceptando el planteamiento defensivo ante  Xabañús yluego jugando dos finales ante Tirso y Poio que nunca se borrarán de mi cabeza(que forma de defender! Que intensidad! Que todo!).
Llególa segunda fase, los dos primeros partidos eran fundamentales, uno loempatasteis pese a mi y otro lo ganasteis vosotros solitos dando la sorpresadel año, luego llegaron mas rivales y más victorias, Novás, Guardés, Carballal (recordarque partidazo hicimos y lo superiores que fuimos), Seis do Nadal… en fin quefuimos líderes varias jornadas, llegó el Bueu y quizás el miedo y laresponsabilidad nos pudo (además que los rivales no son mancos…) nuevaslesiones y nuestra confianza decayó un poco, empatamos de nuevo en una pistamuy complicada y volvimos a caer en casa, pero seguimos, y recuperamos elliderato con dos nuevas victorias, y como en las derrotas, demostrasteis quepor entrega no se os puede reprochar nada, que sois grandes en los momentosbuenos y en los malos y que merecéis el respeto de todos y por supuesto el mío.
Ahorallega un nuevo partido, donde la verdad,  ni a mi ni a nadie  tenéisque demostrarnos nada, porque ya lo habéis hecho durante casi dos años y estoymás que contento y satisfecho por todo y orgulloso de participar con vosotros.Los protagonistas, que sois vosotros tampococreo que necesitéis demostraros nada, bueno quizás sí, quizás necesitéisdemostraros que sois capaces de disfrutar de lo que habéis hecho y de lo queestáis viviendo. A veces os he dicho que esta oportunidad puede que no serepita, pero lo digo con la boca “pequeña”, estoy seguro que estas experienciasse repetirán con asiduidad porque realmente sois muy grandes. Puede que algunose vaya y que otro llegue, pero el espíritu seguirá ahí, seguro que sigáis ono, estaréis orgullosos de haber convertido a este grupo de compañeros y amigosen un equipo.

Quedapoquito para terminar y en mi caso cerrar una etapa que ha sido muy positivagracias a vosotros sobre todo, porque al fin y al cabo es con vosotros con losque mas horas he compartido, mas viajes, mas charlas etc., y desde muy lejos recordaré lascharlas y los espectaculares lanzamientos de la muñeca mágica de Quin, la dirección del maestro Moncho tanto dentro como fuera de lapista y su ejemplo, la potencia, velocidad y ganas de Felipe, la entrega, la simpatía y el 1x1 de Alan, los caderazos y compromiso de Cata, la explosividad de Lalá,la constancia de Xabi, La valentíade Perón, la alegría de recursos de Fari y Diego, recordaré también al“zumbador” Caamaño, al volador Martín, los pasos de 7 leguas de Cristian, la tranquilidad de nuestrogigante Felisuco, la técnica yelegancia de Pombo y Xosé, laveteranía y buen hacer de Victor, lafuerza y mala “pata” de Churo, lafinta y “regalitos” de Jose Ramón,el poderío e implicación de Salva,la ayuda de Felipe, Eloy y Lorenzo, hastarecordaré las movidas del “hijo rebelde” Nacho (que no se adaptó a laensaladilla local), de lo buena persona que es Dozo (tampoco se adaptó al atún),del sorprendente Leisán, de Pincho y del mejor pivote de la categoría juvenil (tachidixit) Barcia, y junto a todos estoslos incodicionales que siempre acompañan al equipo, el mejor de todos losdelegados Perón, junto a él Fran, Oscar, Campaña, Perfecto, Andrés, Miguel, Oanes,Manolo (todos estos que consiguen sacar el barco adelante y que nos permitenlos medios para poder trabajar y competir), y para terminar esos aficionadosque siempre están ahí los sábados por la tarde cuando jugamos en casa, inclusoalguna vez se tienen “papado” viajes largos por acompañarnos y a veces haciéndonossentir que jugábamos en casa a mas de 150 Km.

Enfin que el que llegue se va a encontrar con un grupo que merece mucho la pena,y que si alargáis esto hasta Mayo tampoco le haré ascos a currármelo un poquitomás, gracias chavales y a disfrutar que lo que importa es el camino.
¡¡VAMOSSSSS!!

 La concentración está en la entrega total en el juego, donde el control es absoluto y, como una consecuencia, aparecerán los resultados. Aquí el jugador se mantiene concentrado y sumergido en su esquema de juego. Se olvida de que hay un árbitro, compañeros con errores, no considera a los adversarios, ni a la tribuna, ni nada que le impida rendir al máximo. Un jugador cuya confianza superó el temor a perder, puede a cada instante del juego arriesgarlo todo pues se siente concentrado en lo que tiene que hacer y no busca excusas en terceros.



‎"No permitas que nadie diga que eres incapaz de hacer algo, ni si quiera yo. Si tienes un sueño, debes conservarlo. Si quieres algo, sal a buscarlo, y punto. ¿Sabes?, la gente que no logra conseguir sus sueños suele decirles a los demás que tampoco cumplirán los suyos".


 La concentración está en la entrega total en el juego, donde el control es absoluto y, como una consecuencia, aparecerán los resultados. Aquí el jugador se mantiene concentrado y sumergido en su esquema de juego. Se olvida de que hay un árbitro, compañeros con errores, no considera a los adversarios, ni a la tribuna, ni nada que le impida rendir al máximo. Un jugador cuya confianza superó el temor a perder, puede a cada instante del juego arriesgarlo todo pues se siente concentrado en lo que tiene que hacer y no busca excusas en terceros.



‎"No permitas que nadie diga que eres incapaz de hacer algo, ni si quiera yo. Si tienes un sueño, debes conservarlo. Si quieres algo, sal a buscarlo, y punto. ¿Sabes?, la gente que no logra conseguir sus sueños suele decirles a los demás que tampoco cumplirán los suyos".

domingo, 27 de marzo de 2011

CONSERVAS BOYA CAMARIÑAS 28 ATL. GUARDÉS 26



EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA1172231829316
25
2GAEVA200 BUEU ATL1171335032015
30
3EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO1171330428115
23
4GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL1171334133015
11
5VIÑA COSTEIRA RIBEIRO1143432132011
1
6HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA113172612977
-36
7CALI PAVI ATL. NOVÁS112272873146
-27
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES111192903173
-27

O Conservas Boya e de novo lider en solitario da competición, gracias os dous puntos cosechados este sábado diante dun correoso Guardés. O encontro principiou cos típicos minutos iniciais de "tanteo", a defensa do Boya faltaballe regularidade e iso permitiu que se foran sucedendo os empates no marcador, pero de novo Victor na portería permitiu os nosos rapaces acadar pequenas ventaxes que non superaron os dous goles, e no ataque Felipe soltaba o seu brazo poñendo goles repletos de forza i explosividade.
No mediado desta primeira mitade un cambio no sistema defensivo atascou definitivamente o ataque visitante e de novo ca axuda de Victor cas suas paradas permitiu o Boya marcharse no marcador e a medida que transcurrian os minutos a distancia aumentaba, ate chegar a un tranquilizador 13-8 co que os nosos rapaces marcharon o vestiario.
Nos primeiros minutos da segunda mitade os dous equipos acdaban goles con facilidade, a defensa do Boya voltaba a ser demasiado irregular, e permitía os visitantes gañar confianza e non se conseguía dar o estirón definitivo para pechar o encontro. Ainda así a distancia de catro goles permitia os locais xogar con certa comodidade, pero esta visto que isto non e suficiente, e de novo erros infantis con duas descalificacións completamente evitables no bando local permitiron o Guardés aproveitar o regalo e achegarse no marcador ate un empate a 19 preocupante a pouco menos de 15 minutos para o remate. E como sempre a vivir no "alambre"..., o Boya tivo a liga perdida durante alguns minutos nos que o Guardés conseguiu porse por diante no marcador, chegaban de novo as prisas, e con elas certa falta de confianza , incluso o Guardés conseguía un parcial de 2-0 estando cun xogador menos. Por riba certas decisións arbitrais e un enmarañamento do xogo facian temer o peor, pero aqui a maior frescura dos xogadores locais que sairan do banquillo permitiu defender cun pouco mais de intensidade e con moitisima dificultade primeiro igualar o marcador, nuns minutos onde os empates se sucedian, e a pouco do final un par de defensas que permitiron o Camariñas sair en contraataque fixeron ca ventaxe chegara os dous goles. Chegouse o derradeiro minuto con 28-26 e o Guardés intentouno con lanzamentos exteriores que morrian nos blocaxes dos nosos que nesta derradeira defensa non permitiron co balón chegase a portería.
A clasificación di que o Boya e o mellor equipo polo de agora da competición, algo do que estar orgullosos xa que faltan tres xornadas para o final e os nosos rapaces dependen de si mesmos, pase o que pase deben sentirse orgullosos do feito, e intentar un esforzo mais nestas tres semanas para convertir o soño en realidade, lembrando que a única forma e remando todos na mesma dirección, esquecer o "eu" e pensar so no equipo.
A próxima estación e o pavillón do Loureiro, no que poremos o liderato en xogo ante o Carballal, un equippo que ainda marcha imbatido coma local, pero os nosos poden decir o mesmo da sua faceta coma visitantes.

Nas categorías base os xuvenís gañaron con certa facilidade a domicilio o Artabro que lles permite continuar octavos na clasificación e os cadetes perderon (tamén ante o Artabro), nun partido moi digno, no que amosaron que non se olvidaron de xogar o Balonmán. Tamén os infantís xogaron en Cambre o Domingo facendo un bo partido ainda que caeron ante os locais por 5 goles de diferencia. Para rematar os alevins e benxamins tiveron xornada en Santiago onde además de disfrutar xogando recibiron agasallos do clube organizador HVO Conxo.
En feminino gañaron as cadetes por un apretado 28-27 co que marchan novenas xa alonxadas dos postos perigosos e perderon as infantis e as seniors, tendo todas coma rival o Bueu Atlético.


CONSERVAS BOYA CAMARIÑAS 28 ATL. GUARDÉS 26



EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA1172231829316
25
2GAEVA200 BUEU ATL1171335032015
30
3EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO1171330428115
23
4GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL1171334133015
11
5VIÑA COSTEIRA RIBEIRO1143432132011
1
6HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA113172612977
-36
7CALI PAVI ATL. NOVÁS112272873146
-27
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES111192903173
-27

O Conservas Boya e de novo lider en solitario da competición, gracias os dous puntos cosechados este sábado diante dun correoso Guardés. O encontro principiou cos típicos minutos iniciais de "tanteo", a defensa do Boya faltaballe regularidade e iso permitiu que se foran sucedendo os empates no marcador, pero de novo Victor na portería permitiu os nosos rapaces acadar pequenas ventaxes que non superaron os dous goles, e no ataque Felipe soltaba o seu brazo poñendo goles repletos de forza i explosividade.
No mediado desta primeira mitade un cambio no sistema defensivo atascou definitivamente o ataque visitante e de novo ca axuda de Victor cas suas paradas permitiu o Boya marcharse no marcador e a medida que transcurrian os minutos a distancia aumentaba, ate chegar a un tranquilizador 13-8 co que os nosos rapaces marcharon o vestiario.
Nos primeiros minutos da segunda mitade os dous equipos acdaban goles con facilidade, a defensa do Boya voltaba a ser demasiado irregular, e permitía os visitantes gañar confianza e non se conseguía dar o estirón definitivo para pechar o encontro. Ainda así a distancia de catro goles permitia os locais xogar con certa comodidade, pero esta visto que isto non e suficiente, e de novo erros infantis con duas descalificacións completamente evitables no bando local permitiron o Guardés aproveitar o regalo e achegarse no marcador ate un empate a 19 preocupante a pouco menos de 15 minutos para o remate. E como sempre a vivir no "alambre"..., o Boya tivo a liga perdida durante alguns minutos nos que o Guardés conseguiu porse por diante no marcador, chegaban de novo as prisas, e con elas certa falta de confianza , incluso o Guardés conseguía un parcial de 2-0 estando cun xogador menos. Por riba certas decisións arbitrais e un enmarañamento do xogo facian temer o peor, pero aqui a maior frescura dos xogadores locais que sairan do banquillo permitiu defender cun pouco mais de intensidade e con moitisima dificultade primeiro igualar o marcador, nuns minutos onde os empates se sucedian, e a pouco do final un par de defensas que permitiron o Camariñas sair en contraataque fixeron ca ventaxe chegara os dous goles. Chegouse o derradeiro minuto con 28-26 e o Guardés intentouno con lanzamentos exteriores que morrian nos blocaxes dos nosos que nesta derradeira defensa non permitiron co balón chegase a portería.
A clasificación di que o Boya e o mellor equipo polo de agora da competición, algo do que estar orgullosos xa que faltan tres xornadas para o final e os nosos rapaces dependen de si mesmos, pase o que pase deben sentirse orgullosos do feito, e intentar un esforzo mais nestas tres semanas para convertir o soño en realidade, lembrando que a única forma e remando todos na mesma dirección, esquecer o "eu" e pensar so no equipo.
A próxima estación e o pavillón do Loureiro, no que poremos o liderato en xogo ante o Carballal, un equippo que ainda marcha imbatido coma local, pero os nosos poden decir o mesmo da sua faceta coma visitantes.

Nas categorías base os xuvenís gañaron con certa facilidade a domicilio o Artabro que lles permite continuar octavos na clasificación e os cadetes perderon (tamén ante o Artabro), nun partido moi digno, no que amosaron que non se olvidaron de xogar o Balonmán. Tamén os infantís xogaron en Cambre o Domingo facendo un bo partido ainda que caeron ante os locais por 5 goles de diferencia. Para rematar os alevins e benxamins tiveron xornada en Santiago onde además de disfrutar xogando recibiron agasallos do clube organizador HVO Conxo.
En feminino gañaron as cadetes por un apretado 28-27 co que marchan novenas xa alonxadas dos postos perigosos e perderon as infantis e as seniors, tendo todas coma rival o Bueu Atlético.


lunes, 21 de marzo de 2011

seguimos na "pomada"


EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO1071227624915
27
2C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA1062229026714
23
3GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL1070331930814
11
4GAEVA200 BUEU ATL1061331829213
26
5VIÑA COSTEIRA RIBEIRO1043329729111
6
6HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA103072392756
-36
7CALI PAVI ATL. NOVÁS101272582904
-32
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES101182642893
-25


Quedan catro partidos e o soño sigue en pe, despois de varios encontros no que o nivel defensivo do equipo decaera, esta xornada os nosos rapaces sairon a pista con certa inseguridade, ainda así o partido comezou igualado con empates continuos no marcador, debidos sobre todo o desacerto de ambos equipos cara a portería desaproveitando os nosos un sete metros e alguns lanzamentos sen oposición, que poderían dar mais tranquilidade.

A defensa do Boya mellorou, así coma as prestacións de alguns xogadores que ainda que siguen por debaixo do seu nivel, amosaron unha leve recuperación, que agardamos certifiquen neste tramo final da competición, necesitase cos nosos cheguen cargados de moral e acerto para disputar ese primeiro posto polo que se leva loitando dende Agosto.

Con estes mimbres o partido chegou ate o descanso cun 12-12, que daba esperanzas os nosos xa que o sua profundidade de banquillo e superior e o desgaste físico podería beneficiar a medida que pasasen os minutos.

No comezo da segunda mitade os nosos sairon un pouco mais enchufados, e acadaron unha pequena ventaxe de tres e catro goles que foron a clave do encontro, con ese pequeno colchón os nosos gañaron confianza e iso lles permitiu superar un pequeno bache de xogo no minuto 40, os rosaleiros trocaron o 5:1 da primeira mitade por un 6:0 que conseguiu por momentos facer dudar os xogadores visitantes, pero neses momentos o nivel do porteiro Victor non baixou e mantendo o seu elevadisimo nivel, permitiu o Boya manterse no marcador, e logo de superar ese bache ofensivo, xogar ca certeza de que os dous puntos viaxarian para Camariñas, a primeira liña camariñán conseguiu mais seguridade e continuidade no seu xogo, e aproveitando unha exclusión local, acadou un parcial de 2-0 que elevaba a catro goles a diferencia no electrónico quedando menos de dez minutos por xogar.

O Novás xa non foi quen de conseguir reducir distancias e o partido rematou con tranquilidade. 

Quedan catro partidos nos que os catro primeiros teñen varios encontros entre si, e todo ainda por decidir, o sábado visita a nosa pista un dificil e correoso Guardés, que ten moito mellor equipo do que a clasificación mostra, debemos apretar e intentar mellorar un pouco mais, un derradeiro esforzo que paga a pena facer. Nesta vindeira xornada o lider Cangas visita a pista dun Bueu que non pode pinchar, xa que quedaría a 4 puntos do primeiro a falta de tres encontros e perdería as opcións que ainda ten.

Próximas xornadas:

CANGAS: xoga fora contra Bueu, Novás e Carballal, e na casa contra Guardés
BOYA: xoga na casa contra Guardés e Seis do nadal, e fora contra Carballal e Bueu
CARBALLAL: xoga fora contra Seis do nadal e Viña, e na casa contra Cangas e Boya
BUEU: xoga na casa contra Cangas e Boya, e fora contra Seis e Novás
VIÑA COSTEIRA: na casa Novás e Carballal, fora Guardés e Seis do Nadal

seguimos na "pomada"


EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO1071227624915
27
2C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA1062229026714
23
3GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL1070331930814
11
4GAEVA200 BUEU ATL1061331829213
26
5VIÑA COSTEIRA RIBEIRO1043329729111
6
6HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA103072392756
-36
7CALI PAVI ATL. NOVÁS101272582904
-32
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES101182642893
-25


Quedan catro partidos e o soño sigue en pe, despois de varios encontros no que o nivel defensivo do equipo decaera, esta xornada os nosos rapaces sairon a pista con certa inseguridade, ainda así o partido comezou igualado con empates continuos no marcador, debidos sobre todo o desacerto de ambos equipos cara a portería desaproveitando os nosos un sete metros e alguns lanzamentos sen oposición, que poderían dar mais tranquilidade.

A defensa do Boya mellorou, así coma as prestacións de alguns xogadores que ainda que siguen por debaixo do seu nivel, amosaron unha leve recuperación, que agardamos certifiquen neste tramo final da competición, necesitase cos nosos cheguen cargados de moral e acerto para disputar ese primeiro posto polo que se leva loitando dende Agosto.

Con estes mimbres o partido chegou ate o descanso cun 12-12, que daba esperanzas os nosos xa que o sua profundidade de banquillo e superior e o desgaste físico podería beneficiar a medida que pasasen os minutos.

No comezo da segunda mitade os nosos sairon un pouco mais enchufados, e acadaron unha pequena ventaxe de tres e catro goles que foron a clave do encontro, con ese pequeno colchón os nosos gañaron confianza e iso lles permitiu superar un pequeno bache de xogo no minuto 40, os rosaleiros trocaron o 5:1 da primeira mitade por un 6:0 que conseguiu por momentos facer dudar os xogadores visitantes, pero neses momentos o nivel do porteiro Victor non baixou e mantendo o seu elevadisimo nivel, permitiu o Boya manterse no marcador, e logo de superar ese bache ofensivo, xogar ca certeza de que os dous puntos viaxarian para Camariñas, a primeira liña camariñán conseguiu mais seguridade e continuidade no seu xogo, e aproveitando unha exclusión local, acadou un parcial de 2-0 que elevaba a catro goles a diferencia no electrónico quedando menos de dez minutos por xogar.

O Novás xa non foi quen de conseguir reducir distancias e o partido rematou con tranquilidade. 

Quedan catro partidos nos que os catro primeiros teñen varios encontros entre si, e todo ainda por decidir, o sábado visita a nosa pista un dificil e correoso Guardés, que ten moito mellor equipo do que a clasificación mostra, debemos apretar e intentar mellorar un pouco mais, un derradeiro esforzo que paga a pena facer. Nesta vindeira xornada o lider Cangas visita a pista dun Bueu que non pode pinchar, xa que quedaría a 4 puntos do primeiro a falta de tres encontros e perdería as opcións que ainda ten.

Próximas xornadas:

CANGAS: xoga fora contra Bueu, Novás e Carballal, e na casa contra Guardés
BOYA: xoga na casa contra Guardés e Seis do nadal, e fora contra Carballal e Bueu
CARBALLAL: xoga fora contra Seis do nadal e Viña, e na casa contra Cangas e Boya
BUEU: xoga na casa contra Cangas e Boya, e fora contra Seis e Novás
VIÑA COSTEIRA: na casa Novás e Carballal, fora Guardés e Seis do Nadal

domingo, 13 de marzo de 2011

Así non



EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1GAEVA200 BUEU ATL961228525613
29
2EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO961224922713
22
3C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA952226224312
19
4VIÑA COSTEIRA RIBEIRO943227526411
11
5GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL850325224510
7
6CALI PAVI ATL. NOVÁS81252132384
-25
7HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA82061972294
-32
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES80172092401
-31


Presentabase no Areal un dos equipos favoritos para acadar o titulo, un Cangas que nesta segunda fase non destacaba por acadar moitos goles, pero dende que rematou a primeira volta os nosos rapaces perderon ese nivel de intensidade e concentración defensivas cos levou a colocarse lideres e permanecer seis semanas no mais alto da clasificación, e iso o Cangas aproveitouno cun partido sobrio e serio, todo o contrario cos nosos rapaces, que no día de onte concederon demasiadas ventaxes o rival, cometendo erros infantís que semellaban superados.

Ainda asi a igualdade foi a tónica do primeiro tempo, con sucesivos empates e ventaxes de un gol para un e outro bando, no bando local Felipe mantiña o resultado cos seus lanzamentos explosivos e inesperados que conseguian sorprender o porteiro visitante. Os do Morrazo aproveitaban a relaxación local nos seus repliegues, e atopaban dexaxustes defensivos que comenzaban pola esquerda e finalizaban pola dereita.

Pero este plantexamento de intercambiar goles non e beneficioso para os nosos, e cando os erros habituais de calquera encontro veñen acompañados de erros "non forzados" coma sucedeu, o rival consigue unha ventaxe no marcador e a partires de ahi chegan as prisas, a ansiedade, e mais cousas ainda peores..., como "regalar" o rival superioridades numéricas.

Ainda así chegouse o descanso cun 15-16 a prol dos visitantes, que podía ser arranxado se o nivel defensivo trocaba..., pero iso non sucedeu, existen exemplos varios, imaxes concretas que poden resumir o estado de ánimo dun equipo o longo dun encontro, o seu estado de concentración, etc., e cando se ven os extremos do rival circular sen oposición da defensa, chegando ate o centro da mesma sen antes ser retidos ou "cantados" fala ben destes aspectos; se o rival chega a zona central ate os oito metros e lanza sen oposición; se  non se identifica o perigo do rival e se está a pensar simplemente no ataque anterior ou seguinte pouco se pode facer por gañar un encontro.

Logo dos erros chegan os "parches", cambios de sistemas defensivos, xogadores, etc, pero o mal xa está feito, e non se pode tapar con "adornos" a falta do verdadeiramente importante a hora de defender.

Polo tanto a segunda mitade viu a ser un calco da primeira, O Cangas iba por diante, pero sin ser capaz de despegarse mais de dous goles, e os nosos rapaces que intentaban achegarse sen conseguilo, xa que o que acadaban no ataque, perdiase na defensa, o tempo iba pasando e as precipitacións iban aumentando e o Cangas aproveitabao ben para despegarse un pouco e chegar ate os catro goles coincidindo con algún "regaliño" local.

Chegabase os derradeiros dez minutos e tiveronse oportunidades de achegarse ate os dous goles con superioridade, pero a falta de paciencia, e o querer meter goles a pares evitou que se tivera oportunidades de recuperar o terreo perdido.

Destacar no Boya a Felipe que mantivo o equipo no marcador cos seus lanzamentos.

Quedan 5 xornadas para rematar a competición e todo ainda por decidir, chegan unhas xornadas nas que os nosos rivais pola parte alta enfrontase entre si, e iso debe ser aproveitado polo Boya, pode que esta situación non se volte a repetir en anos, e non aproveitala por unha mala mentalidade seria algo do que arrepentirse, así que rapaces a erguerse que ainda non se perdeu nada.


Así non



EQUIPOPJPGPEPPGFGCPUNTOSDIF.SANCION
1GAEVA200 BUEU ATL961228525613
29
2EXPLOTACIONES MINERAS DEL MORRAZO961224922713
22
3C.B. CAMARIÑAS-CONSERVAS BOYA952226224312
19
4VIÑA COSTEIRA RIBEIRO943227526411
11
5GRANITOS IBÉRICOS CARBALLAL850325224510
7
6CALI PAVI ATL. NOVÁS81252132384
-25
7HIERROS MIGUEL SEIS DO NADAL - COIA82061972294
-32
8LA PIZZICATA ATL. GUARDES80172092401
-31


Presentabase no Areal un dos equipos favoritos para acadar o titulo, un Cangas que nesta segunda fase non destacaba por acadar moitos goles, pero dende que rematou a primeira volta os nosos rapaces perderon ese nivel de intensidade e concentración defensivas cos levou a colocarse lideres e permanecer seis semanas no mais alto da clasificación, e iso o Cangas aproveitouno cun partido sobrio e serio, todo o contrario cos nosos rapaces, que no día de onte concederon demasiadas ventaxes o rival, cometendo erros infantís que semellaban superados.

Ainda asi a igualdade foi a tónica do primeiro tempo, con sucesivos empates e ventaxes de un gol para un e outro bando, no bando local Felipe mantiña o resultado cos seus lanzamentos explosivos e inesperados que conseguian sorprender o porteiro visitante. Os do Morrazo aproveitaban a relaxación local nos seus repliegues, e atopaban dexaxustes defensivos que comenzaban pola esquerda e finalizaban pola dereita.

Pero este plantexamento de intercambiar goles non e beneficioso para os nosos, e cando os erros habituais de calquera encontro veñen acompañados de erros "non forzados" coma sucedeu, o rival consigue unha ventaxe no marcador e a partires de ahi chegan as prisas, a ansiedade, e mais cousas ainda peores..., como "regalar" o rival superioridades numéricas.

Ainda así chegouse o descanso cun 15-16 a prol dos visitantes, que podía ser arranxado se o nivel defensivo trocaba..., pero iso non sucedeu, existen exemplos varios, imaxes concretas que poden resumir o estado de ánimo dun equipo o longo dun encontro, o seu estado de concentración, etc., e cando se ven os extremos do rival circular sen oposición da defensa, chegando ate o centro da mesma sen antes ser retidos ou "cantados" fala ben destes aspectos; se o rival chega a zona central ate os oito metros e lanza sen oposición; se  non se identifica o perigo do rival e se está a pensar simplemente no ataque anterior ou seguinte pouco se pode facer por gañar un encontro.

Logo dos erros chegan os "parches", cambios de sistemas defensivos, xogadores, etc, pero o mal xa está feito, e non se pode tapar con "adornos" a falta do verdadeiramente importante a hora de defender.

Polo tanto a segunda mitade viu a ser un calco da primeira, O Cangas iba por diante, pero sin ser capaz de despegarse mais de dous goles, e os nosos rapaces que intentaban achegarse sen conseguilo, xa que o que acadaban no ataque, perdiase na defensa, o tempo iba pasando e as precipitacións iban aumentando e o Cangas aproveitabao ben para despegarse un pouco e chegar ate os catro goles coincidindo con algún "regaliño" local.

Chegabase os derradeiros dez minutos e tiveronse oportunidades de achegarse ate os dous goles con superioridade, pero a falta de paciencia, e o querer meter goles a pares evitou que se tivera oportunidades de recuperar o terreo perdido.

Destacar no Boya a Felipe que mantivo o equipo no marcador cos seus lanzamentos.

Quedan 5 xornadas para rematar a competición e todo ainda por decidir, chegan unhas xornadas nas que os nosos rivais pola parte alta enfrontase entre si, e iso debe ser aproveitado polo Boya, pode que esta situación non se volte a repetir en anos, e non aproveitala por unha mala mentalidade seria algo do que arrepentirse, así que rapaces a erguerse que ainda non se perdeu nada.